Mijn hond en ik

Die hond en ik.
Hij heeft zich teruggetrokken en zichzelf,
en ik Ik had mijn hand op zijn rug gelegd,
zijn huid rimpelde, ik had hem aangekeken
en hij keek op in mijn gezicht alsof hij iets zocht
uit mijn mond, ik had iets gemompeld en hij
legde zich neer, zuchtte en sliep in - ik moet
iets geweest zijn in die hand, dat gezicht,
die mond, iets dat ik heb gekend, maar nu
verborgen is in hem, die hond.

Rutger Kopland